aberri
| aberri | |
| pronunciación (AFI) | [aˈbe.ri] |
Etimología
[editar]Compuesto de aba ("padre") y herri ("país"), acuñado a finales del siglo XIX por Sabino Arana.1
Sustantivo inanimado
[editar]| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | aberri | aberria | aberriak |
| Ergativo | aberrik | aberriak | aberriek |
| Dativo | aberriri | aberriari | aberriei |
| Genitivo | aberriren | aberriaren | aberrien |
| Comitativo | aberrirekin | aberriarekin | aberriekin |
| Benefactivo | aberrirentzat | aberriarentzat | aberrientzat |
| Causativo | aberrirengatik | aberriarengatik | aberriengatik |
| Instrumental | aberriz | aberriaz | aberriez |
| Inesivo | aberritan | aberrian | aberrietan |
| Separativo | aberritako | aberriko | aberrietako |
| Adlativo | aberritara | aberrira | aberrietara |
| Adl. extremo | aberritaraino | aberriraino | aberrietaraino |
| Ac. adlativo | aberritarantz | aberrirantz | aberrietarantz |
| Adverbial | aberritarako | aberrirako | aberrietarako |
| Ablativo | aberritatik | aberritik | aberrietatik |
| Partitivo | aberririk | - |
-
|
| Prolativo | aberritzat | - |
-
|
- 1
- Patria.
Véase también
[editar]
Wikipedia en vasco tiene un artículo sobre aberri.- aberri-egun
- abertzale
Referencias y notas
[editar]- ↑ Larry Trask. Etymological Dictionary of Basque. Editado por: Max W. Wheeler. Editorial: University of Sussex. Sussex, 2008.