De Wikcionario, el diccionario libre
Del prefijo ad- (preposición ) y dubitō, -āre ("dudar" ), y este de dubius ("vacilante ").
Verbo intransitivo [ editar ]
presente activo addubitō , presente infinitivo addubitāre , perfecto activo addubitāvī , supino addubitātum .
1
Dudar , estar o sentirse dudoso , estar o sentirse inseguro .1
b
Vacilar .
Verbo transitivo e intransitivo [ editar ]
2
Sentir dudas acerca de.
Uso: con acusativo o dativo.1
b
Vacilar ante una situación .1
Conjugación [ editar ]
Flexión de addubitō primera conjugación, perfecto con v, intransitivo
Flexión de addubitō primera conjugación, perfecto con v
indicativo
singular
plural
primera
segunda
tercera
primera
segunda
tercera
activo
presente
addubitō
addubitās
addubitat
addubitāmus
addubitātis
addubitant
imperfecto
addubitābam
addubitābās
addubitābat
addubitābāmus
addubitābātis
addubitābant
futuro
addubitābō
addubitābis
addubitābit
addubitābimus
addubitābitis
addubitābunt
perfecto
addubitāvī
addubitāvistī
addubitāvit
addubitāvimus
addubitāvistis
addubitāvērunt ,addubitāvēre
pluscuamperfecto
addubitāveram
addubitāverās
addubitāverat
addubitāverāmus
addubitāverātis
addubitāverant
futuro perfecto
addubitāverō
addubitāveris
addubitāverit
addubitāverimus
addubitāveritis
addubitāverint
pasivo
presente
addubitor
addubitāris ,addubitāre
addubitātur
addubitāmur
addubitāminī
addubitantur
imperfecto
addubitābar
addubitābāris ,addubitābāre
addubitābātur
addubitābāmur
addubitābāminī
addubitābantur
futuro
addubitābor
addubitāberis ,addubitābere
addubitābitur
addubitābimur
addubitābiminī
addubitābuntur
perfecto
addubitātus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum )
pluscuamperfecto
addubitātus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum )
futuro perfecto
addubitātus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum )
subjuntivo
singular
plural
primera
segunda
tercera
primera
segunda
tercera
activo
presente
addubitem
addubitēs
addubitet
addubitēmus
addubitētis
addubitent
imperfecto
addubitārem
addubitārēs
addubitāret
addubitārēmus
addubitārētis
addubitārent
perfecto
addubitāverim
addubitāverīs
addubitāverit
addubitāverīmus
addubitāverītis
addubitāverint
pluscuamperfecto
addubitāvissem
addubitāvissēs
addubitāvisset
addubitāvissēmus
addubitāvissētis
addubitāvissent
pasivo
presente
addubiter
addubitēris ,addubitēre
addubitētur
addubitēmur
addubitēminī
addubitentur
imperfecto
addubitārer
addubitārēris ,addubitārēre
addubitārētur
addubitārēmur
addubitārēminī
addubitārentur
perfecto
addubitātus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum )
pluscuamperfecto
addubitātus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum )
imperativos
activo
pasivo
presente (2ª persona )
futuro (2ª persona )
futuro (3ª persona )
presente (2ª persona )
futuro (2ª persona )
futuro (3ª persona )
singular
addubitā
addubitātō
addubitātō
addubitāre
addubitātor
addubitātor
plural
addubitāte
addubitātōte
addubitantō
addubitāminī
—
addubitantor
presente
perfecto
futuro
presente
perfecto
futuro
infinitivos
addubitāre
addubitāvisse
addubitātūrus -a,-um esse
addubitārī
addubitātus -a,-um esse
addubitātum īrī
participios
addubitāns (addubitantis )
—
addubitātūrus -a,-um
—
addubitātus -a,-um
—
gerundio
gerundivo
supino
acusativo
genitivo
dativo /ablativo
acusativo
dativo /ablativo
addubitandum
addubitandī
addubitandō
addubitandus -a,-um
addubitātum
addubitātū
Referencias y notas [ editar ]
↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary . Oxford: Oxford University Press