affabilis
Latín[editar]
affābilis | |
clásico (AFI) | [afˈfaː.bɪ.lɪs] |
grafías alternativas | adfābilis |
rima | a.bi.lis |
Etimología[editar]
De affor ("hablar con") y el sufijo -bilis.1
Adjetivo[editar]
Comparación | |
Comparativo: | affābilior |
Superlativo: | maximē affābilis |
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | affābilis | affābile | affābilēs | affābilia |
Vocativo | affābilis | affābile | affābilēs | affābilia |
Acusativo | affābilem | affābile | affābilēs affābilīs |
affābilia |
Genitivo | affābilis | affābilis | affābilium | affābilium |
Dativo | affābilī | affābilī | affābilibus | affābilibus |
Ablativo | affābilī | affābilī | affābilibus | affābilibus |
- 2
- Dícese de emociones o palabras: que manifiesta o expresa simpatía, simpático, amable, afectuoso, etc.1