aliñarse
Apariencia
aliñarse | |
pronunciación (AFI) | [a.liˈɲaɾ.se] |
silabación | a-li-ñar-se[1] |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | aɾ.se |
Etimología
[editar]De aliñar con el pronombre reflexivo átono
Verbo pronominal
[editar]- 1
- Ponerse adornos o componer la propia apariencia.
- Uso: se emplea también como transitivo: aliñar
- Sinónimos: arreglarse, adornarse, componerse, engalanarse
- 2
- Hacer lo necesario, o más, para estar listo y bien preparado o compuesto con un fin determinado.
- Uso: se emplea también como transitivo: aliñar
- Sinónimos: alistarse, organizarse, prepararse
Conjugación
[editar]Conjugación de aliñarse paradigma: amar (regular) [▲▼]
Formas no personales (verboides) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | aliñarse | haberse aliñado | |||||
Gerundio | aliñándose | habiéndose aliñado | |||||
Participio | aliñado | ||||||
Formas personales | |||||||
Modo indicativo | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Presente | yo me aliño | tú te aliñas | vos te aliñás | él, ella, usted se aliña | nosotros nos aliñamos | vosotros os aliñáis | ustedes, ellos se aliñan |
Pretérito imperfecto | yo me aliñaba | tú te aliñabas | vos te aliñabas | él, ella, usted se aliñaba | nosotros nos aliñábamos | vosotros os aliñabais | ustedes, ellos se aliñaban |
Pretérito perfecto | yo me aliñé | tú te aliñaste | vos te aliñaste | él, ella, usted se aliñó | nosotros nos aliñamos | vosotros os aliñasteis | ustedes, ellos se aliñaron |
Pretérito pluscuamperfecto | yo me había aliñado | tú te habías aliñado | vos te habías aliñado | él, ella, usted se había aliñado | nosotros nos habíamos aliñado | vosotros os habíais aliñado | ustedes, ellos se habían aliñado |
Pretérito perfecto compuesto | yo me he aliñado | tú te has aliñado | vos te has aliñado | él, ella, usted se ha aliñado | nosotros nos hemos aliñado | vosotros os habéis aliñado | ustedes, ellos se han aliñado |
Futuro | yo me aliñaré | tú te aliñarás | vos te aliñarás | él, ella, usted se aliñará | nosotros nos aliñaremos | vosotros os aliñaréis | ustedes, ellos se aliñarán |
Futuro compuesto | yo me habré aliñado | tú te habrás aliñado | vos te habrás aliñado | él, ella, usted se habrá aliñado | nosotros nos habremos aliñado | vosotros os habréis aliñado | ustedes, ellos se habrán aliñado |
Pretérito anterior† | yo me hube aliñado | tú te hubiste aliñado | vos te hubiste aliñado | él, ella, usted se hubo aliñado | nosotros nos hubimos aliñado | vosotros os hubisteis aliñado | ustedes, ellos se hubieron aliñado |
Modo condicional | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Condicional simple | yo me aliñaría | tú te aliñarías | vos te aliñarías | él, ella, usted se aliñaría | nosotros nos aliñaríamos | vosotros os aliñaríais | ustedes, ellos se aliñarían |
Condicional compuesto | yo me habría aliñado | tú te habrías aliñado | vos te habrías aliñado | él, ella, usted se habría aliñado | nosotros nos habríamos aliñado | vosotros os habríais aliñado | ustedes, ellos se habrían aliñado |
Modo subjuntivo | |||||||
que yo | que tú | que vos | que él, que ella, que usted | que nosotros | que vosotros | que ustedes, que ellos | |
Presente | que yo me aliñe | que tú te aliñes | que vos te aliñes, te aliñés | que él, que ella, que usted se aliñe | que nosotros nos aliñemos | que vosotros os aliñéis | que ustedes, que ellos se aliñen |
Pretérito imperfecto | que yo me aliñara, me aliñase | que tú te aliñaras, te aliñases | que vos te aliñaras, te aliñases | que él, que ella, que usted se aliñara, se aliñase | que nosotros nos aliñáramos, nos aliñásemos | que vosotros os aliñarais, os aliñaseis | que ustedes, que ellos se aliñaran, se aliñasen |
Pretérito perfecto | que yo me haya aliñado | que tú te hayas aliñado | que vos te hayas aliñado | que él, que ella, que usted se haya aliñado | que nosotros nos hayamos aliñado | que vosotros os hayáis aliñado | que ustedes, que ellos se hayan aliñado |
Pretérito pluscuamperfecto | que yo me hubiera aliñado, me hubiese aliñado | que tú te hubieras aliñado, te hubieses aliñado | que vos te hubieras aliñado, te hubieses aliñado | que él, que ella, que usted se hubiera aliñado, se hubiese aliñado | que nosotros nos hubiéramos aliñado, nos hubiésemos aliñado | que vosotros os hubierais aliñado, os hubieseis aliñado | que ustedes, que ellos se hubieran aliñado, se hubiesen aliñado |
Futuro† | que yo me aliñare | que tú te aliñares | que vos te aliñares | que él, que ella, que usted se aliñare | que nosotros nos aliñáremos | que vosotros os aliñareis | que ustedes, que ellos se aliñaren |
Futuro compuesto† | que yo me hubiere aliñado | que tú te hubieres aliñado | que vos te hubieres aliñado | que él, que ella, que usted se hubiere aliñado | que nosotros nos hubiéremos aliñado | que vosotros os hubiereis aliñado | que ustedes, que ellos se hubieren aliñado |
Modo imperativo | |||||||
― | (tú) | (vos) | (usted) | (nosotros) | (vosotros) | (ustedes) | |
Presente | ― | (tú) alíñate | (vos) aliñate | (usted) alíñese | (nosotros) aliñémonos | (vosotros) aliñaos | (ustedes) alíñense |
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad | |||||||
Información adicional
[editar]Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
Referencias y notas
[editar]- ↑ Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.