Ir al contenido

aliñarse

De Wikcionario, el diccionario libre
aliñarse
pronunciación (AFI) [a.liˈɲaɾ.se]
silabación a-li-ñar-se[1]
acentuación llana
longitud silábica tetrasílaba
rima aɾ.se

Etimología

[editar]

De aliñar con el pronombre reflexivo átono

Verbo pronominal

[editar]
1
Ponerse adornos o componer la propia apariencia.
2
Hacer lo necesario, o más, para estar listo y bien preparado o compuesto con un fin determinado.

Conjugación

[editar]
Conjugación de aliñarseparadigma: amar (regular) []
Formas no personales (verboides)
Infinitivo aliñarse haberse aliñado
Gerundio aliñándose habiéndose aliñado
Participio aliñado
Formas personales
Modo indicativo
yo vos él, ella, usted nosotros vosotros ustedes, ellos
Presente yome aliño te aliñas voste aliñás él, ella, ustedse aliña nosotrosnos aliñamos vosotrosos aliñáis ustedes, ellosse aliñan
Pretérito imperfecto yome aliñaba te aliñabas voste aliñabas él, ella, ustedse aliñaba nosotrosnos aliñábamos vosotrosos aliñabais ustedes, ellosse aliñaban
Pretérito perfecto yome aliñé te aliñaste voste aliñaste él, ella, ustedse aliñó nosotrosnos aliñamos vosotrosos aliñasteis ustedes, ellosse aliñaron
Pretérito pluscuamperfecto yome había aliñado te habías aliñado voste habías aliñado él, ella, ustedse había aliñado nosotrosnos habíamos aliñado vosotrosos habíais aliñado ustedes, ellosse habían aliñado
Pretérito perfecto compuesto yome he aliñado te has aliñado voste has aliñado él, ella, ustedse ha aliñado nosotrosnos hemos aliñado vosotrosos habéis aliñado ustedes, ellosse han aliñado
Futuro yome aliñaré te aliñarás voste aliñarás él, ella, ustedse aliñará nosotrosnos aliñaremos vosotrosos aliñaréis ustedes, ellosse aliñarán
Futuro compuesto yome habré aliñado te habrás aliñado voste habrás aliñado él, ella, ustedse habrá aliñado nosotrosnos habremos aliñado vosotrosos habréis aliñado ustedes, ellosse habrán aliñado
Pretérito anterior yome hube aliñado te hubiste aliñado voste hubiste aliñado él, ella, ustedse hubo aliñado nosotrosnos hubimos aliñado vosotrosos hubisteis aliñado ustedes, ellosse hubieron aliñado
Modo condicional
yo vos él, ella, usted nosotros vosotros ustedes, ellos
Condicional simple yome aliñaría te aliñarías voste aliñarías él, ella, ustedse aliñaría nosotrosnos aliñaríamos vosotrosos aliñaríais ustedes, ellosse aliñarían
Condicional compuesto yome habría aliñado te habrías aliñado voste habrías aliñado él, ella, ustedse habría aliñado nosotrosnos habríamos aliñado vosotrosos habríais aliñado ustedes, ellosse habrían aliñado
Modo subjuntivo
que yo que tú que vos que él, que ella, que usted que nosotros que vosotros que ustedes, que ellos
Presente que yome aliñe que túte aliñes que voste aliñes, te aliñés que él, que ella, que ustedse aliñe que nosotrosnos aliñemos que vosotrosos aliñéis que ustedes, que ellosse aliñen
Pretérito imperfecto que yome aliñara, me aliñase que túte aliñaras, te aliñases que voste aliñaras, te aliñases que él, que ella, que ustedse aliñara, se aliñase que nosotrosnos aliñáramos, nos aliñásemos que vosotrosos aliñarais, os aliñaseis que ustedes, que ellosse aliñaran, se aliñasen
Pretérito perfecto que yome haya aliñado que túte hayas aliñado que voste hayas aliñado que él, que ella, que ustedse haya aliñado que nosotrosnos hayamos aliñado que vosotrosos hayáis aliñado que ustedes, que ellosse hayan aliñado
Pretérito pluscuamperfecto que yome hubiera aliñado, me hubiese aliñado que túte hubieras aliñado, te hubieses aliñado que voste hubieras aliñado, te hubieses aliñado que él, que ella, que ustedse hubiera aliñado, se hubiese aliñado que nosotrosnos hubiéramos aliñado, nos hubiésemos aliñado que vosotrosos hubierais aliñado, os hubieseis aliñado que ustedes, que ellosse hubieran aliñado, se hubiesen aliñado
Futuro que yome aliñare que túte aliñares que voste aliñares que él, que ella, que ustedse aliñare que nosotrosnos aliñáremos que vosotrosos aliñareis que ustedes, que ellosse aliñaren
Futuro compuesto que yome hubiere aliñado que túte hubieres aliñado que voste hubieres aliñado que él, que ella, que ustedse hubiere aliñado que nosotrosnos hubiéremos aliñado que vosotrosos hubiereis aliñado que ustedes, que ellosse hubieren aliñado
Modo imperativo
(tú) (vos) (usted) (nosotros) (vosotros) (ustedes)
Presente (tú)alíñate (vos)aliñate (usted)alíñese (nosotros)aliñémonos (vosotros)aliñaos (ustedes)alíñense
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, cambio ortográfico, irregularidad

Información adicional

[editar]

Traducciones

[editar]
Traducciones []

Referencias y notas

[editar]
  1. Por motivos estéticos, debe evitarse dejar una letra huérfana a final de línea. Más información.