aljebra
| aljebra | |
| meridional (AFI) | /al.xe.bɾa/ |
| septentrional (AFI) | /al.je.bɾa/ |
| silabación | al-je-bra |
| longitud silábica | trisílaba |
| Indefinido | Singular | Plural | |
|---|---|---|---|
| Absolutivo | aljebra | aljebra | aljebrak |
| Ergativo | aljebra | aljebra | aljebrek |
| Dativo | aljebrari | aljebrari | aljebrei |
| Genitivo | aljebraren | aljebraren | aljebren |
| Comitativo | aljebrarekin | aljebrarekin | aljebrekin |
| Benefactivo | aljebrarentzat | aljebrarentzat | aljebrentzat |
| Causativo | aljebrarengatik | aljebrarengatik | aljebrengatik |
| Instrumental | aljebraz | aljebraz | aljebrez |
| Inesivo | aljebratan | aljebran | aljebretan |
| Separativo | aljebratako | aljebrako | aljebretako |
| Adlativo | aljebratara | aljebrara | aljebretara |
| Adl. extremo | aljebrataraino | aljebraraino | aljebretaraino |
| Ac. adlativo | aljebratarantz | aljebrarantz | aljebretarantz |
| Adverbial | aljebratarako | aljebrarako | aljebretarako |
| Ablativo | aljebratatik | aljebratik | aljebretatik |
| Partitivo | aljebrarik | - | - |
| Prolativo | aljebratzat | - | - |
Etimología
[editar]Del árabe الجبر (al djebr).
Sustantivo inanimado
[editar]- 1 Matemáticas
- Álgebra.
