altivecer
Español[editar]
altivecer | |
seseante (AFI) | [al̪.t̪i.β̞eˈseɾ] |
no seseante (AFI) | [al̪.t̪i.β̞eˈθeɾ] |
silabación | al-ti-ve-cer |
acentuación | aguda |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | eɾ |
Etimología[editar]
Verbo transitivo[editar]
- 1
- Producir altivez (sentimiento de superioridad pretenciosa, soberbia).
- Uso: se emplea también como pronominal (llenarse de altivez).
- Relacionados: altivarse, ensoberbecer, envanecer.
Conjugación[editar]
Traducciones[editar]
|