anonadarse
Apariencia
| anonadarse | |
| pronunciación (AFI) | [anonaˈð̞aɾse] |
| silabación | a-no-na-dar-se |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | pentasílaba |
| rima | aɾ.se |
Etimología
[editar]De anonadar con el pronombre reflexivo átono.
Verbo pronominal
[editar]- 1
- Anonadar (uso pronominal de ...)
Conjugación
[editar]Conjugación de anonadarse paradigma: amar (regular) [▲▼]
| Formas no personales (verboides) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitivo | anonadarse | haberse anonadado | |||||
| Gerundio | anonadándose | habiéndose anonadado | |||||
| Participio | anonadado | ||||||
| Formas personales | |||||||
| Modo indicativo | |||||||
| yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
| Presente | yo me anonado | tú te anonadas | vos te anonadás | él, ella, usted se anonada | nosotros nos anonadamos | vosotros os anonadáis | ustedes, ellos se anonadan |
| Pretérito imperfecto | yo me anonadaba | tú te anonadabas | vos te anonadabas | él, ella, usted se anonadaba | nosotros nos anonadábamos | vosotros os anonadabais | ustedes, ellos se anonadaban |
| Pretérito perfecto | yo me anonadé | tú te anonadaste | vos te anonadaste | él, ella, usted se anonadó | nosotros nos anonadamos | vosotros os anonadasteis | ustedes, ellos se anonadaron |
| Pretérito pluscuamperfecto | yo me había anonadado | tú te habías anonadado | vos te habías anonadado | él, ella, usted se había anonadado | nosotros nos habíamos anonadado | vosotros os habíais anonadado | ustedes, ellos se habían anonadado |
| Pretérito perfecto compuesto | yo me he anonadado | tú te has anonadado | vos te has anonadado | él, ella, usted se ha anonadado | nosotros nos hemos anonadado | vosotros os habéis anonadado | ustedes, ellos se han anonadado |
| Futuro | yo me anonadaré | tú te anonadarás | vos te anonadarás | él, ella, usted se anonadará | nosotros nos anonadaremos | vosotros os anonadaréis | ustedes, ellos se anonadarán |
| Futuro compuesto | yo me habré anonadado | tú te habrás anonadado | vos te habrás anonadado | él, ella, usted se habrá anonadado | nosotros nos habremos anonadado | vosotros os habréis anonadado | ustedes, ellos se habrán anonadado |
| Pretérito anterior† | yo me hube anonadado | tú te hubiste anonadado | vos te hubiste anonadado | él, ella, usted se hubo anonadado | nosotros nos hubimos anonadado | vosotros os hubisteis anonadado | ustedes, ellos se hubieron anonadado |
| Modo condicional | |||||||
| yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
| Condicional simple | yo me anonadaría | tú te anonadarías | vos te anonadarías | él, ella, usted se anonadaría | nosotros nos anonadaríamos | vosotros os anonadaríais | ustedes, ellos se anonadarían |
| Condicional compuesto | yo me habría anonadado | tú te habrías anonadado | vos te habrías anonadado | él, ella, usted se habría anonadado | nosotros nos habríamos anonadado | vosotros os habríais anonadado | ustedes, ellos se habrían anonadado |
| Modo subjuntivo | |||||||
| que yo | que tú | que vos | que él, que ella, que usted | que nosotros | que vosotros | que ustedes, que ellos | |
| Presente | que yo me anonade | que tú te anonades | que vos te anonades, te anonadés | que él, que ella, que usted se anonade | que nosotros nos anonademos | que vosotros os anonadéis | que ustedes, que ellos se anonaden |
| Pretérito imperfecto | que yo me anonadara, me anonadase | que tú te anonadaras, te anonadases | que vos te anonadaras, te anonadases | que él, que ella, que usted se anonadara, se anonadase | que nosotros nos anonadáramos, nos anonadásemos | que vosotros os anonadarais, os anonadaseis | que ustedes, que ellos se anonadaran, se anonadasen |
| Pretérito perfecto | que yo me haya anonadado | que tú te hayas anonadado | que vos te hayas anonadado | que él, que ella, que usted se haya anonadado | que nosotros nos hayamos anonadado | que vosotros os hayáis anonadado | que ustedes, que ellos se hayan anonadado |
| Pretérito pluscuamperfecto | que yo me hubiera anonadado, me hubiese anonadado | que tú te hubieras anonadado, te hubieses anonadado | que vos te hubieras anonadado, te hubieses anonadado | que él, que ella, que usted se hubiera anonadado, se hubiese anonadado | que nosotros nos hubiéramos anonadado, nos hubiésemos anonadado | que vosotros os hubierais anonadado, os hubieseis anonadado | que ustedes, que ellos se hubieran anonadado, se hubiesen anonadado |
| Futuro† | que yo me anonadare | que tú te anonadares | que vos te anonadares | que él, que ella, que usted se anonadare | que nosotros nos anonadáremos | que vosotros os anonadareis | que ustedes, que ellos se anonadaren |
| Futuro compuesto† | que yo me hubiere anonadado | que tú te hubieres anonadado | que vos te hubieres anonadado | que él, que ella, que usted se hubiere anonadado | que nosotros nos hubiéremos anonadado | que vosotros os hubiereis anonadado | que ustedes, que ellos se hubieren anonadado |
| Modo imperativo | |||||||
| ― | (tú) | (vos) | (usted) | (nosotros) | (vosotros) | (ustedes) | |
| Presente | ― ― | (tú) anonádate | (vos) anonadate | (usted) anonádese | (nosotros) anonadémonos | (vosotros) anonadaos | (ustedes) anonádense |
| Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad | |||||||
Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]