Ir al contenido

aparroquianar

De Wikcionario, el diccionario libre
aparroquianar
pronunciación (AFI) [aparokjaˈnaɾ]
silabación a-pa-rro-quia-nar
acentuación aguda
longitud silábica pentasílaba
rima

Etimología

[editar]

Del prefijo a-, parroquiano y el sufijo -ar

Verbo transitivo

[editar]
1
Hacer, buscar, adquirir, procurarse parroquianos; saber atraerlos y conservarlos.[1]

Conjugación

[editar]
Conjugación de aparroquianarparadigma: amar (regular) []
Formas no personales (verboides)
Infinitivo aparroquianar haber aparroquianado
Gerundio aparroquianando habiendo aparroquianado
Participio aparroquianado
Formas personales
Modo indicativo
yo vos él, ella, usted nosotros vosotros ustedes, ellos
Presente yoaparroquiano aparroquianas vosaparroquianás él, ella, ustedaparroquiana nosotrosaparroquianamos vosotrosaparroquianáis ustedes, ellosaparroquianan
Pretérito imperfecto yoaparroquianaba aparroquianabas vosaparroquianabas él, ella, ustedaparroquianaba nosotrosaparroquianábamos vosotrosaparroquianabais ustedes, ellosaparroquianaban
Pretérito perfecto yoaparroquiané aparroquianaste vosaparroquianaste él, ella, ustedaparroquianó nosotrosaparroquianamos vosotrosaparroquianasteis ustedes, ellosaparroquianaron
Pretérito pluscuamperfecto yohabía aparroquianado habías aparroquianado voshabías aparroquianado él, ella, ustedhabía aparroquianado nosotroshabíamos aparroquianado vosotroshabíais aparroquianado ustedes, elloshabían aparroquianado
Pretérito perfecto compuesto yohe aparroquianado has aparroquianado voshas aparroquianado él, ella, ustedha aparroquianado nosotroshemos aparroquianado vosotroshabéis aparroquianado ustedes, elloshan aparroquianado
Futuro yoaparroquianaré aparroquianarás vosaparroquianarás él, ella, ustedaparroquianará nosotrosaparroquianaremos vosotrosaparroquianaréis ustedes, ellosaparroquianarán
Futuro compuesto yohabré aparroquianado habrás aparroquianado voshabrás aparroquianado él, ella, ustedhabrá aparroquianado nosotroshabremos aparroquianado vosotroshabréis aparroquianado ustedes, elloshabrán aparroquianado
Pretérito anterior yohube aparroquianado hubiste aparroquianado voshubiste aparroquianado él, ella, ustedhubo aparroquianado nosotroshubimos aparroquianado vosotroshubisteis aparroquianado ustedes, elloshubieron aparroquianado
Modo condicional
yo vos él, ella, usted nosotros vosotros ustedes, ellos
Condicional simple yoaparroquianaría aparroquianarías vosaparroquianarías él, ella, ustedaparroquianaría nosotrosaparroquianaríamos vosotrosaparroquianaríais ustedes, ellosaparroquianarían
Condicional compuesto yohabría aparroquianado habrías aparroquianado voshabrías aparroquianado él, ella, ustedhabría aparroquianado nosotroshabríamos aparroquianado vosotroshabríais aparroquianado ustedes, elloshabrían aparroquianado
Modo subjuntivo
que yo que tú que vos que él, que ella, que usted que nosotros que vosotros que ustedes, que ellos
Presente que yoaparroquiane que túaparroquianes que vosaparroquianes, aparroquianés que él, que ella, que ustedaparroquiane que nosotrosaparroquianemos que vosotrosaparroquianéis que ustedes, que ellosaparroquianen
Pretérito imperfecto que yoaparroquianara, aparroquianase que túaparroquianaras, aparroquianases que vosaparroquianaras, aparroquianases que él, que ella, que ustedaparroquianara, aparroquianase que nosotrosaparroquianáramos, aparroquianásemos que vosotrosaparroquianarais, aparroquianaseis que ustedes, que ellosaparroquianaran, aparroquianasen
Pretérito perfecto que yohaya aparroquianado que túhayas aparroquianado que voshayas aparroquianado que él, que ella, que ustedhaya aparroquianado que nosotroshayamos aparroquianado que vosotroshayáis aparroquianado que ustedes, que elloshayan aparroquianado
Pretérito pluscuamperfecto que yohubiera aparroquianado, hubiese aparroquianado que túhubieras aparroquianado, hubieses aparroquianado que voshubieras aparroquianado, hubieses aparroquianado que él, que ella, que ustedhubiera aparroquianado, hubiese aparroquianado que nosotroshubiéramos aparroquianado, hubiésemos aparroquianado que vosotroshubierais aparroquianado, hubieseis aparroquianado que ustedes, que elloshubieran aparroquianado, hubiesen aparroquianado
Futuro que yoaparroquianare que túaparroquianares que vosaparroquianares que él, que ella, que ustedaparroquianare que nosotrosaparroquianáremos que vosotrosaparroquianareis que ustedes, que ellosaparroquianaren
Futuro compuesto que yohubiere aparroquianado que túhubieres aparroquianado que voshubieres aparroquianado que él, que ella, que ustedhubiere aparroquianado que nosotroshubiéremos aparroquianado que vosotroshubiereis aparroquianado que ustedes, que elloshubieren aparroquianado
Modo imperativo
(tú) (vos) (usted) (nosotros) (vosotros) (ustedes)
Presente (tú)aparroquiana (vos)aparroquianá (usted)aparroquiane (nosotros)aparroquianemos (vosotros)aparroquianad (ustedes)aparroquianen
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, cambio ortográfico, irregularidad

Información adicional

[editar]

Véase también

[editar]

Traducciones

[editar]
Traducciones []

Referencias y notas

[editar]
  1. Pedro Labernia. Novísimo diccionario de la lengua castellana con la correspondencia catalana, el mas completo de cuantos han salido á luz. Comprende todos los términos, frases, locuciones y refranes usados en España y Américas Españolas en el lenguaje comun, antiguo y moderno y las voces propias de ciencias, artes y oficios. Editorial: Espasa. Madrid, 1866. OBS.: Tomo I, A–E; Tomo II, F–Z Pág. 263
  2. «aparroquiar» en Diccionario de la lengua española. Editorial: Real Academia Española, Asociación de Academias de la Lengua Española y Espasa. 22.ª ed, Madrid, 2001.