arcionés
Español[editar]
arcionés | |
seseante (AFI) | [aɾ.sjoˈnes] |
no seseante (AFI) | [aɾ.θjoˈnes] |
silabación | ar - cio - nés |
acentuación | aguda |
longitud silábica | trisílaba |
Forma verbal[editar]
- 1
- Segunda persona del singular (vos) del presente de subjuntivo de arcionar.
- Uso: se emplea también para el imperativo negativo: «no arcionés».
Información adicional[editar]
- Anagramas: acerinos, acornéis, ancoréis, arciones, arenisco, arsénico, aserción, censoría, cesarino, conreáis, corneáis, coserían, cosieran, encoráis, enrocáis, escarnio, escorian, incoares, raciones, racionés, recosían, rociasen, ronceáis