assentio
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Latín[editar]
assentiō | |
Clásico (AFI): | [asˈsɛn.tɪ.oː] |
Variante: | adsentiō |
Etimología[editar]
Del prefijo ad- y sentiō, -īre ("sentir").1
Verbo intransitivo[editar]
presente activo assentiō, presente infinitivo assentīre, perfecto activo assēnsī, supino assēnsum.
Conjugación[editar]
Flexión de assentiōcuarta conjugación, perfecto con s, intransitivo