bandido
Apariencia
bandido | |
pronunciación (AFI) | [ban̪ˈd̪i.ð̞o] |
silabación | ban-di-do |
acentuación | llana |
longitud silábica | trisílaba |
rima | i.do |
Etimología
[editar]De bandir y el sufijo -ido.[1]
Sustantivo masculino y femenino
[editar]bandido ¦ plural: bandidos ¦ femenino: bandida ¦ femenino plural: bandidas
Véase también
[editar]Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]
- Catalán: [1-2] bandit (ca) (masculino)
- Coreano antiguo: [1] 寇 (oko)
- Francés: [1-2] bandit (fr) (masculino)
- Inglés: [1-2] bandit (en)
- Italiano: [1-2] bandito (it) (masculino)
- Portugués: [1-2] bandido (pt) (masculino)
- Rumano: [1-2] bandit (ro) (masculino)
- Turco: [1-2] haydut (tr)
- Ucraniano: [1-2] бандит (uk)
- Chino: [1-2] 土匪 (zh)
- Japonés: [1-2] 盗賊 (ja)
- Coreano: [1-2] 도적 (ko)
- Árabe: [1-2] لص (ar)
- Alemán: [1-2] Bandit (de)
- Esperanto: [1-2] bando (eo)
- Latín: [1-2] pirata (la)
- Polaco: [1-2] bandażysta (pl)
- Ruso: [1-2] бандит (ru)
- Vietnamita: [1-2] cướp (vi)
- Tailandés: [1-2] โจร (th)
- Finés: [1-2] rosvo (fi)
- Sueco: [1-2] bandit (sv)
- Danés: [1-2] bande (da)
- Noruego bokmål: [1-2] bande (no)
- Islandés: [1-2] banda (is)
Forma flexiva
[editar]Forma verbal
[editar]bandido ¦ plural: bandidos ¦ femenino: bandida ¦ femenino plural: bandidas
- 1
- Participio de bandir.