beryl
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Polaco[editar]
beryl | |
Pronunciación (AFI): | [ˈbɛrɨl] |
Etimología 1[editar]
Del francés béryl.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | |
---|---|
Nominativo (Mianownik) |
beryl |
Genitivo (Dopełniacz) |
berylu |
Dativo (Celownik) |
berylowi |
Acusativo (Biernik) |
beryl |
Instrumental (Narzędnik) |
berylem |
Locativo (Miejscownik) |
berylu |
Vocativo (Wołacz) |
berylu |
Etimología 2[editar]
Del francés béryl.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo (Mianownik) |
beryl | beryle |
Genitivo (Dopełniacz) |
berylu | beryli berylów |
Dativo (Celownik) |
berylowi | berylom |
Acusativo (Biernik) |
beryl | beryle |
Instrumental (Narzędnik) |
berylem | berylami |
Locativo (Miejscownik) |
berylu | berylach |
Vocativo (Wołacz) |
berylu | beryle |
- 1 Mineralogía.
- Berilo.
Derivados[editar]
- Adjetivo: berylowy
Forma sustantiva[editar]
- 1
- Forma del acusativo singular de beryl.