clarus
| clārus | |
| pronunciación (AFI) | /ˈklaː.rus/ |
| rima | a.rus |
Etimología
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo
Adjetivo
[editar]| Comparación | |
| Comparativo: | clārior |
| Superlativo: | clārissimus |
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | clārus | clāra | clārum | clārī | clārae | clāra |
| Vocativo | clāre | clāra | clārum | clārī | clārae | clāra |
| Acusativo | clārum | clāram | clārum | clārōs | clārās | clāra |
| Genitivo | clārī | clārae | clārī | clārōrum | clārārum | clārōrum |
| Dativo | clārō | clārae | clārō | clārīs | clārīs | clārīs |
| Ablativo | clārō | clārā | clārō | clārīs | clārīs | clārīs |
- 1
- Claro, transparente, lúcido, espléndido, luminoso, brillante, resplandeciente.1
- 2
- Famoso, ilustre, célebre, nombrado.1
- Ejemplo:
Clarus erat silvis Cephalus.Ovidio. Heroidas. Capítulo Ep. IV. 93.
- Célebre era Céfalo en los bosques.
- 3
- Manifiesto, patente.1
Referencias y notas
[editar]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Manuel de Valbuena. Valbuena reformado: Diccionario latino-español. Editorial: Librería de Agustín Jubera. 6.ª ed, Madrid, 1862.