clarus
| clārus | |
| pronunciación (AFI) | /ˈklaː.rus/ |
| rima | a.rus |
Etimología
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo
Adjetivo
[editar]| Comparación | |
| Comparativo: | clārior |
| Superlativo: | clārissimus |
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | clārus | clāra | clārum | clārī | clārae | clāra |
| Vocativo | clāre | clāra | clārum | clārī | clārae | clāra |
| Acusativo | clārum | clāram | clārum | clārōs | clārās | clāra |
| Genitivo | clārī | clārae | clārī | clārōrum | clārārum | clārōrum |
| Dativo | clārō | clārae | clārō | clārīs | clārīs | clārīs |
| Ablativo | clārō | clārā | clārō | clārīs | clārīs | clārīs |
Referencias y notas
[editar]- 1 2 3 4 Manuel de Valbuena. Valbuena reformado: Diccionario latino-español. Editorial: Librería de Agustín Jubera. 6.ª ed, Madrid, 1862.