consultum

De Wikcionario, el diccionario libre

Latín[editar]

Etimología 1[editar]

cōnsultum
clásico (AFI) [kɔnˈsʊl.tũː]
[kõːˈsʊl.tũː]
rima ul.tum

Neutro de cōnsultus.1

Sustantivo neutro[editar]

1
Decisión de actuar en cierta manera, resolución, deliberación, plan, medida (adoptada), decreto, etc.1
2
Respuesta de un oráculo, de un astrólogo, o similar.1

Locuciones[editar]

Locuciones con "cōnsultum"

Etimología 2[editar]

cōnsultum
clásico (AFI) [kɔnˈsʊl.tũː]
[kõːˈsʊl.tũː]
rima ul.tum

Forma adjetiva[editar]

1
Forma del nominativo, vocativo y acusativo singular neutro de cōnsultus.
2
Forma del acusativo singular masculino de cōnsultus.

Forma sustantiva[editar]

3
Forma del acusativo singular de cōnsultus ("abogado").

Referencias y notas[editar]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press