continuatio
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Latín[editar]
continuātiō | |
Clásico (AFI): | [ˌkɔn.tɪ.nʊˈaː.tɪ.oː] |
Etimología[editar]
De continuō, -āre ("conectar") y el sufijo -tiō, aquel de continuus ("continuo"), de contineō, -ēre ("conectar") y el sufijo -uus, y aquel del prefijo con- y teneō, -ēre ("sostener").1
Sustantivo femenino[editar]
3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | continuātiō | continuātiōnēs |
Vocativo | continuātiō | continuātiōnēs |
Acusativo | continuātiōnem | continuātiōnēs |
Genitivo | continuātiōnis | continuātiōnum |
Dativo | continuātiōnī | continuātiōnibus |
Ablativo | continuātiōne | continuātiōnibus |
- 1
- Continuación.
Descendientes[editar]
Descendientes de «continuatio» en otras lenguas:
Referencias y notas[editar]
- ↑ Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press