cultivéis
Apariencia
| cultivéis | |
| pronunciación (AFI) | [kul̪t̪iˈβ̞ejs] |
| silabación | cul-ti-véis |
| acentuación | aguda |
| longitud silábica | trisílaba |
| rima | ejs |
Forma verbal
[editar]- 1
- Segunda persona del plural (vosotros, vosotras) del presente de subjuntivo de cultivar.
- Uso: se emplea también para el imperativo negativo: «no cultivéis».