d'

De Wikcionario, el diccionario libre
(Redirigido desde «d’»)

Catalán[editar]

d'
central (AFI) [d‿]
valenciano (AFI) [d‿]
baleárico (AFI) [d‿]
acentuación monosílaba
longitud silábica monosílaba
rima d‿

Etimología 1[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Preposición[editar]

1
Variante de de.
  • Uso: ante sonido vocálico

Francés[editar]

d'
pronunciación (AFI) [d‿]
rima d‿

Etimología 1[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Preposición[editar]

1
Variante de de.
  • Uso: ante sonido vocálico

Irlandés[editar]

d'
pronunciación falta agregar

Etimología 1[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Adjetivo posesivo[editar]

1
Variante de do.
  • Uso: ante sonido vocálico

Partícula verbal[editar]

2
Variante de do.
  • Uso: ante sonido vocálico

Preposición[editar]

3
Variante de do.
  • Uso: ante sonido vocálico
4
Variante de de.
  • Uso: ante sonido vocálico
  • Ejemplo:

Mhúscail mé an mhaidin sin agus bhí m'iníon Emily ina suí ar m'ucht. Tá sí dhá bhliain d'aois.Vincent Banville. Timpiste reidh le tarlú. 2007. ISBN: 9781905494668. OBS.: aistritheoir: Cathal Ó Manacháin

Italiano[editar]

d'
pronunciación (AFI) /d‿/
silabación d'
acentuación monosílaba
longitud silábica monosílaba
rima d‿

Etimología 1[editar]

Si puedes, incorpórala: ver cómo.

Preposición[editar]

1
Variante de di.
  • Uso: ante sonido vocálico

Referencias y notas[editar]