dekret
| dekret | |
| pronunciación (AFI) | /ˈdɛk.rɛt/ ⓘ |
| silabación | dek-ret |
| longitud silábica | bisílaba |
| rima | ɛkrɛt |
Etimología
[editar]Del latín decretum.
Sustantivo masculino
[editar]| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo (Mianownik) |
dekret | dekrety |
| Genitivo (Dopełniacz) |
dekretu | dekretów |
| Dativo (Celownik) |
dekretowi | dekretom |
| Acusativo (Biernik) |
dekret | dekrety |
| Instrumental (Narzędnik) |
dekretem | dekretami |
| Locativo (Miejscownik) |
dekrecie | dekretach |
| Vocativo (Wołacz) |
dekrecie | dekrety |
- 1
- Decreto (disposición legal que suele ser inferior a las leyes).
- Relacionados: dekretowi, dekretować
