deviatio
Apariencia
| dēviātiō | |
| pronunciación (AFI) | /deː.wiˈaː.ti.oː/ |
Etimología
[editar]De dēviō, -āre y el sufijo tiō.
Sustantivo femenino
[editar]3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | dēviātiō | dēviātiōnēs |
| Vocativo | dēviātiō | dēviātiōnēs |
| Acusativo | dēviātiōnem | dēviātiōnēs |
| Genitivo | dēviātiōnis | dēviātiōnum |
| Dativo | dēviātiōnī | dēviātiōnibus |
| Ablativo | dēviātiōne | dēviātiōnibus |
Descendientes
[editar]Descendientes [▲▼]
- Catalán: desviació (ca)
- Español: desviación (es)
- Francés: déviation (fr)
- Italiano: deviazione (it)
Referencias y notas
[editar]- ↑ du Cange du Fresne. Lexicon manuale ad scriptores mediae et infimae latinitatis. Paris, 1858.