discumbo
Latín[editar]
discumbō | |
clásico (AFI) | [dɪsˈkʊm.boː] |
rima | um.bo |
Etimología[editar]
Del prefijo dis- y -cumbō (→ cubō, "recostarse, estar recostado").1
Verbo intransitivo[editar]
presente activo discumbō, presente infinitivo discumbāre, perfecto activo discubuī, supino discubitum.
- 1
- Recostarse:
Conjugación[editar]
Flexión de discumbōprimera conjugación, perfecto con u, intransitivo