dishonor
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Inglés[editar]
dishonor | |
Pronunciación (AFI): | /dɪsˈɑːnɚ/ |
Grafía alternativa: | dishonour (Canadá, Reino Unido) |
Etimología[editar]
Del francés antiguo deshonorer, y este del latín tardío dishonorare, de dis- con honorare.
Sustantivo[editar]
Singular | Plural |
---|---|
dishonor | dishonors |
- 1
- Deshonor.
- Ámbito: Estados Unidos.
Verbo transitivo[editar]
1.ª persona | 2.ª persona | 3.ª persona | Pasado | Participio pasado | Gerundio |
---|---|---|---|---|---|
dishonor | dishonorest¹ | dishonors dishonoreth¹ |
dishonored | dishonored | dishonoring |
¹ Arcaicas.
- 2
- Deshonrar.
- Ámbito: Estados Unidos.
Información adicional[editar]
- Derivación: honor, honour, honorable, honourable, dishonor, dishonour, dishonorable, dishonourable, honorably, honourably, dishonorably, dishonourably.
Referencias y notas[editar]
- Harper, Douglas (2001–2020). «dishonor». En: Online Etymology Dictionary.