disputatio
Apariencia
disputātiō | |
clásico (AFI) | [d̪ɪs̠pʊˈt̪ät̪iɔ] |
eclesiástico (AFI) | [d̪ispuˈt̪ät̪ː͡s̪io] |
rima | a.ti.o |
Etimología
[editar]Sustantivo femenino
[editar]3.ª declinación (m/f consonante) | ||
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativo | disputātiō | disputātiōnēs |
Vocativo | disputātiō | disputātiōnēs |
Acusativo | disputātiōnem | disputātiōnēs |
Genitivo | disputātiōnis | disputātiōnum |
Dativo | disputātiōnī | disputātiōnibus |
Ablativo | disputātiōne | disputātiōnibus |
- 1
- Controversia, debate o disputa.
Descendientes
[editar]Descendientes [▲▼]
- Catalán: disputació (ca)
- Español: disputación (es)
- Francés: disputation (fr)
- Francés antiguo: desputoison (fro); disputation (fro)
- Francés medio: disputation (frm)
- Inglés: disputison (en); disputation (en)
- Irlandés: conspóid (ga)(parcialmente)
- Italiano: disputazione (it)
- Portugués: disputação (pt)
- Rumano: disputațiune (ro)