disputatio
| disputātiō | |
| clásico (AFI) | [d̪ɪs̠pʊˈt̪ät̪iɔ] |
| eclesiástico (AFI) | [d̪ispuˈt̪ät̪ː͡s̪io] |
| rima | a.ti.o |
Etimología
[editar]De disputō ("disputo") y el sufijo ātiō ("-ación")
Sustantivo femenino
[editar]3.ª declinación (m/f consonante)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | disputātiō | disputātiōnēs |
| Vocativo | disputātiō | disputātiōnēs |
| Acusativo | disputātiōnem | disputātiōnēs |
| Genitivo | disputātiōnis | disputātiōnum |
| Dativo | disputātiōnī | disputātiōnibus |
| Ablativo | disputātiōne | disputātiōnibus |
- 1
- Controversia, debate o disputa.
Descendientes
[editar]Descendientes [▲▼]
|