divus
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Latín[editar]
| dīvus | |
| Clásico (AFI): | [ˈdiː.wʊs] |
Etimología[editar]
Adjetivo[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | dīvus | dīva | dīvum | dīvī | dīvae | dīva |
| Vocativo | dīve | dīva | dīvum | dīvī | dīvae | dīva |
| Acusativo | dīvum | dīvam | dīvum | dīvōs | dīvās | dīva |
| Genitivo | dīvī | dīvae | dīvī | dīvōrum | dīvārum | dīvōrum |
| Dativo | dīvō | dīvae | dīvō | dīvīs | dīvīs | dīvīs |
| Ablativo | dīvō | dīvā | dīvō | dīvīs | dīvīs | dīvīs |
Sustantivo masculino[editar]
2.ª declinación (-us)
| ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | dīvus | dīvī |
| Vocativo | dīve | dīvī |
| Acusativo | dīvum | dīvōs |
| Genitivo | dīvī | dīvōrum |
| Dativo | dīvō | dīvīs |
| Ablativo | dīvō | dīvīs |
- 3
- Título otorgado a los emperadores romanos divinizados después de su muerte, también a Julio César.