ecfero

Latín

Etimología 1

ecferō
clásico (AFI)	[ˈɛk.fɛ.roː]
rima	ek.fe.ro

Verbo transitivo

presente activo ecferō, presente infinitivo ecferre, perfecto activo extulī, supino ēlātum. (irregular)

1

Variante de efferō₁.

Conjugación

Flexión de ecferōirregular, supletivo3.ª conjugación

indicativo		singular			plural
		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	ecferō	ecfers	ecfert	ecferimus	ecfertis	ecferunt
	imperfecto	ecferēbam	ecferēbās	ecferēbat	ecferēbāmus	ecferēbātis	ecferēbant
	futuro	ecferam	ecferēs	ecferet	ecferēmus	ecferētis	ecferent
	perfecto	extulī	extulistī	extulit	extulimus	extulistis	extulērunt, extulēre
	pluscuamperfecto	extuleram	extulerās	extulerat	extulerāmus	extulerātis	extulerant
	futuro perfecto	extulerō	extuleris	extulerit	extulerimus	extuleritis	extulerint
pasivo	presente	ecferor	ecferris, ecferre	ecfertur	ecferimur	ecferiminī	ecferuntur
	imperfecto	ecferēbar	ecferēbāris, ecferēbāre	ecferēbātur	ecferēbāmur	ecferēbāminī	ecferēbantur
	futuro	ecferar	ecferēris, ecferēre	ecferētur	ecferēmur	ecferēminī	ecferentur
	perfecto	ēlātus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
	pluscuamperfecto	ēlātus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
	futuro perfecto	ēlātus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
subjuntivo		singular			plural
		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	ecferam	ecferās	ecferat	ecferāmus	ecferātis	ecferant
	imperfecto	ecferrem	ecferrēs	ecferret	ecferrēmus	ecferrētis	ecferrent
	perfecto	extulerim	extulerīs	extulerit	extulerīmus	extulerītis	extulerint
	pluscuamperfecto	extulissem	extulissēs	extulisset	extulissēmus	extulissētis	extulissent
pasivo	presente	ecferar	ecferāris, ecferāre	ecferātur	ecferāmur	ecferāminī	ecferantur
	imperfecto	ecferrer	ecferrēris, ecferrēre	ecferrētur	ecferrēmur	ecferrēminī	ecferrentur
	perfecto	ēlātus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
	pluscuamperfecto	ēlātus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
imperativos		activo			pasivo
		presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)	presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)
	singular	ecfer	ecfertō	ecfertō	—	—	—
	plural	ecferte	ecfertōte	ecferuntō	—	—	—
		presente	perfecto	futuro	presente	perfecto	futuro
infinitivos		ecferre	extulisse	ēlātūrus -a,-um esse	ecferrī	ēlātus -a,-um esse	ēlātum īrī
participios		ecferēns (ecferentis)	—	ēlātūrus -ra,-rum	—	ēlātus -a,-um	—
		gerundio			gerundivo	supino
		acusativo	genitivo	dativo/ablativo		acusativo	dativo/ablativo
		ecferendum	ecferendī	ecferendō	ecferendus -a,-um	ēlātum	ēlātū

Etimología 2

ecferō
clásico (AFI)	[ˈɛk.fɛ.roː]
rima	ek.fe.ro

Verbo transitivo

presente activo ecferō, presente infinitivo ecferāre, perfecto activo ecferāvī, supino ecferātum.

1

Variante de efferō₂.

Conjugación

Flexión de ecferōprimera conjugación, perfecto con v

indicativo		singular			plural
		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	ecferō	ecferās	ecferat	ecferāmus	ecferātis	ecferant
	imperfecto	ecferābam	ecferābās	ecferābat	ecferābāmus	ecferābātis	ecferābant
	futuro	ecferābō	ecferābis	ecferābit	ecferābimus	ecferābitis	ecferābunt
	perfecto	ecferāvī	ecferāvistī	ecferāvit	ecferāvimus	ecferāvistis	ecferāvērunt, ecferāvēre
	pluscuamperfecto	ecferāveram	ecferāverās	ecferāverat	ecferāverāmus	ecferāverātis	ecferāverant
	futuro perfecto	ecferāverō	ecferāveris	ecferāverit	ecferāverimus	ecferāveritis	ecferāverint
pasivo	presente	ecferor	ecferāris, ecferāre	ecferātur	ecferāmur	ecferāminī	ecferantur
	imperfecto	ecferābar	ecferābāris, ecferābāre	ecferābātur	ecferābāmur	ecferābāminī	ecferābantur
	futuro	ecferābor	ecferāberis, ecferābere	ecferābitur	ecferābimur	ecferābiminī	ecferābuntur
	perfecto	ecferātus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
	pluscuamperfecto	ecferātus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
	futuro perfecto	ecferātus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
subjuntivo		singular			plural
		primera	segunda	tercera	primera	segunda	tercera
activo	presente	ecferem	ecferēs	ecferet	ecferēmus	ecferētis	ecferent
	imperfecto	ecferārem	ecferārēs	ecferāret	ecferārēmus	ecferārētis	ecferārent
	perfecto	ecferāverim	ecferāverīs	ecferāverit	ecferāverīmus	ecferāverītis	ecferāverint
	pluscuamperfecto	ecferāvissem	ecferāvissēs	ecferāvisset	ecferāvissēmus	ecferāvissētis	ecferāvissent
pasivo	presente	ecferer	ecferēris, ecferēre	ecferētur	ecferēmur	ecferēminī	ecferentur
	imperfecto	ecferārer	ecferārēris, ecferārēre	ecferārētur	ecferārēmur	ecferārēminī	ecferārentur
	perfecto	ecferātus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
	pluscuamperfecto	ecferātus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
imperativos		activo			pasivo
		presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)	presente (2ª persona)	futuro (2ª persona)	futuro (3ª persona)
	singular	ecferā	ecferātō	ecferātō	ecferāre	ecferātor	ecferātor
	plural	ecferāte	ecferātōte	ecferantō	ecferāminī	—	ecferantor
		presente	perfecto	futuro	presente	perfecto	futuro
infinitivos		ecferāre	ecferāvisse	ecferātūrus -a,-um esse	ecferārī	ecferātus -a,-um esse	ecferātum īrī
participios		ecferāns (ecferantis)	—	ecferātūrus -a,-um	—	ecferātus -a,-um	—
		gerundio			gerundivo	supino
		acusativo	genitivo	dativo/ablativo		acusativo	dativo/ablativo
		ecferandum	ecferandī	ecferandō	ecferandus -a,-um	ecferātum	ecferātū