effectus
| effectus | |
| clásico (AFI) | /ˈef.fek.tus/ |
| eclesiástico (AFI) | /ˈef.fek.tus/ |
| silabación | ef-fec-tus |
| acentuación | esdrújula |
| longitud silábica | trisílaba |
| rima | ef.fek.tus |
Etimología 1
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
[editar]Etimología 2
[editar]De efficiō, -ere ("fabricar", "hacer", etc.) y el sufijo -tus3, y este del prefijo ex- y faciō, -ere ('hacer').[1]
Sustantivo masculino
[editar]4.ª declinación (-us) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | effectus | effectūs |
| Vocativo | effectus | effectūs |
| Acusativo | effectum | effectūs |
| Genitivo | effectūs | effectuum |
| Dativo | effectuī | effectibus |
| Ablativo | effectū | effectibus |
Forma flexiva
[editar]Forma verbal
[editar]1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um) | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | effectus | effecta | effectum | effectī | effectae | effecta |
| Vocativo | effecte | effecta | effectum | effectī | effectae | effecta |
| Acusativo | effectum | effectam | effectum | effectōs | effectās | effecta |
| Genitivo | effectī | effectae | effectī | effectōrum | effectārum | effectōrum |
| Dativo | effectō | effectae | effectō | effectīs | effectīs | effectīs |
| Ablativo | effectō | effectā | effectō | effectīs | effectīs | effectīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de efficiō.