egenus
Latín[editar]
| egēnus | |
| clásico (AFI) | [ɛˈgeː.nʊs] |
| rima | e.ɡe.nus |
Etimología[editar]
de egeō, -ēre ("necesitar").
Adjetivo[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | egēnus | egēna | egēnum | egēnī | egēnae | egēna |
| Vocativo | egēne | egēna | egēnum | egēnī | egēnae | egēna |
| Acusativo | egēnum | egēnam | egēnum | egēnōs | egēnās | egēna |
| Genitivo | egēnī | egēnae | egēnī | egēnōrum | egēnārum | egēnōrum |
| Dativo | egēnō | egēnae | egēnō | egēnīs | egēnīs | egēnīs |
| Ablativo | egēnō | egēnā | egēnō | egēnīs | egēnīs | egēnīs |
- 1
- Falto de.
- 2
- Pobre, necesitado.
- Sinónimo: pauper
- Antónimos: dīves, locuplēs, opulentus, pecūniōsus