elegantior
Apariencia
| ēlegantior | |
| clásico (AFI) | [eː.lɛˈgan.tɪ.ɔr] |
Etimología
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo.
Adjetivo
[editar]3.ª declinación (de dos terminaciones, comparativos: -ior, -ius) | ||||
| Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|
| Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
| Nominativo | ēlegantior | ēlegantius | ēlegantiōrēs | ēlegantiōra |
| Vocativo | ēlegantior | ēlegantius | ēlegantiōrēs | ēlegantiōra |
| Acusativo | ēlegantiōrem | ēlegantius | ēlegantiōrēs | ēlegantiōra |
| Genitivo | ēlegantiōris | ēlegantiōris | ēlegantiōrum | ēlegantiōrum |
| Dativo | ēlegantiōrī | ēlegantiōrī | ēlegantiōribus | ēlegantiōribus |
| Ablativo | ēlegantiōre | ēlegantiōre | ēlegantiōribus | ēlegantiōribus |
| Locativo | {{{25}}} | {{{26}}} | {{{27}}} | {{{28}}} |
- 1
- Comparativo de ēlegāns.[1]
Referencias y notas
[editar]- ↑ Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.