exulter

De Wikcionario, el diccionario libre

Francés[editar]

 exulter
Pronunciación (AFI):  [ɛg.zyl.te]
Grafía alternativa:  exsulter (obsoleta)
Homófonos exultai
exulté
exultée
exultées
exultés
exultez

Etimología[editar]

Del francés medio exulter ("exultar"). Atestiguado desde el siglo XIV.1

Verbo intransitivo[editar]

1
Exultar.1

Conjugación[editar]

Francés medio[editar]

 exulter
Pronunciación (AFI):  Si puedes, ¡incorpórala!

Etimología[editar]

Del latín exultāre ("saltar").1

Verbo intransitivo[editar]

1
Exultar.1

Verbo transitivo[editar]

2
Glorificar, magnificar.12

Conjugación[editar]

Latín[editar]

 exulter
Pronunciación (AFI):  Si puedes, ¡incorpórala!

Forma verbal[editar]

1
Primera persona del singular del presente pasivo de subjuntivo de exultō.

Referencias y notas[editar]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 VV. AA. (1932–1935). "exulter". En: Dictionnaire de l'Académie Française. París: Hachette, octava edición
  2. Dictionnaire du Moyen Français (2015). «exulter», en ATILF: Dictionnaire du Moyen Français, edición digital.