exulter
Apariencia
exulter | |
pronunciación (AFI) | [ɛg.zyl.te] |
grafías alternativas | exsulter[1] |
homófonos | exultai, exulté, exultée, exultées, exultés, exultez |
Etimología
[editar]Del francés medio exulter ('exultar'). Atestiguado desde el siglo XIV.[2]
Verbo intransitivo
[editar]Conjugación
[editar]Francés medio
[editar]exulter | |
pronunciación | falta agregar |
Etimología
[editar]Verbo intransitivo
[editar]Verbo transitivo
[editar]Conjugación
[editar]exulter | |
clásico (AFI) | [ɛkˈs̠ʊɫ̪t̪ɛr] |
eclesiástico (AFI) | [eɡˈzul̪t̪er] |
rima | ul.ter |
Forma verbal
[editar]- 1
- Primera persona del singular del presente pasivo de subjuntivo de exultō.
Referencias y notas
[editar]Categorías:
- Francés
- FR:Palabras provenientes del francés medio
- FR:Palabras documentadas desde el siglo XIV
- FR:Verbos
- FR:Verbos intransitivos
- FR:Verbos regulares
- FR:Primera conjugación
- Francés medio
- FRM:Palabras sin transcripción fonética
- FRM:Palabras provenientes del latín
- FRM:Verbos
- FRM:Verbos intransitivos
- FRM:Verbos transitivos
- FRM:Verbos regulares
- FRM:Primera conjugación
- Latín
- LA:Rimas:ul.ter
- LA:Formas verbales en subjuntivo