facilité
Español[editar]
facilité | |
seseante (AFI) | [fa.si.liˈt̪e] |
no seseante (AFI) | [fa.θi.liˈt̪e] |
silabación | fa-ci-li-té |
acentuación | aguda |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | e |
Forma verbal[editar]
- 1
- Primera persona del singular (yo) del pretérito perfecto simple de indicativo de facilitar.
Francés[editar]
facilité | |
pronunciación (AFI) | [fa.si.li.ˈte] |
Etimología[editar]
Del latín facilitas
Sustantivo femenino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
facilité | facilités |