fractus
Latín[editar]
| fractus | |
| Clásico (AFI): | [ˈfrak.tʊs] |
Forma verbal[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | fractus | fracta | fractum | fractī | fractae | fracta |
| Vocativo | fracte | fracta | fractum | fractī | fractae | fracta |
| Acusativo | fractum | fractam | fractum | fractōs | fractās | fracta |
| Genitivo | fractī | fractae | fractī | fractōrum | fractārum | fractōrum |
| Dativo | fractō | fractae | fractō | fractīs | fractīs | fractīs |
| Ablativo | fractō | fractā | fractō | fractīs | fractīs | fractīs |
- 1
- Participio perfecto pasivo de frangō.