habilitas
| habilitas | |
| pronunciación (AFI) | [a.β̞iˈli.t̪as] |
| silabación | ha-bi-li-tas |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | tetrasílaba |
| rima | i.tas |
Forma verbal
[editar]- 1
- Segunda persona del singular (tú) del presente de indicativo de habilitar.
| habilitās | |
| clásico (AFI) | [haˈbɪ.lɪ.taːs] |
| rima | i.li.tas |
Etimología
[editar]De habilis ('hábil') y el sufijo tās, y aquel de habeō, -ēre ('tener') y el sufijo -ilis1.[1]
Sustantivo femenino
[editar]3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | habilitās | habilitātēs |
| Vocativo | habilitās | habilitātēs |
| Acusativo | habilitātem | habilitātēs |
| Genitivo | habilitātis | habilitātum |
| Dativo | habilitātī | habilitātibus |
| Ablativo | habilitāte | habilitātibus |