haver
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Catalán[editar]
Etimología 1[editar]
haver | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
- Pronunciación: [ əˈvɛ ] (AFI), [ əˈβɛ ] (central) (AFI), [ aˈβe ] (nordoccidental) (AFI), [ aˈβeɾ ] (valencia) (AFI) o [ aˈveɾ ] (valencia) (AFI).
Del latín habēre ("tener"), y este del protoitálico *χab/f-ē-, del protoindoeuropeo *gʰh₁b(ʰ)- o bien *ghabh-.
Verbo auxiliar[editar]
- 1
- Haber.
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
haver | havers |
- 3
- Crédito.
Locuciones[editar]
Conjugación[editar]
Flexión de haversegunda conjugación, irregular
Formes no personals | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compostes | ||||||
Infinitiu | haver | haver hagut | |||||
Gerundi | havent | havent hagut | |||||
Participis | hagut, haguda, haguts, hagudes | ||||||
Formes personals | |||||||
nombre | singular | plural | |||||
persona | primera | segona | tercera | primera | segona | tercera | |
Mode indicatiu | jo | tu | ell | nosaltres | vosaltres | ells | |
Temps simples |
Present | he haig |
has | ha | hem havem |
heu haveu |
han |
Pretèrit imperfet | havia | havies | havia | havíem | havíeu | havien | |
Pretèrit perfet | haguí | hagueres | hagué | haguérem | haguéreu | hagueren | |
vaig haver | vas haver | va haver | vam haver | vau haver | van haver | ||
Futur | hauré | hauràs | haurà | haurem | haureu | hauran | |
Condicional | hauria haguera |
hauries hagueres |
hauria haguera |
hauríem haguérem |
hauríeu haguéreu |
haurien hagueren | |
Temps compostos |
Pretèrit indefinit | he hagut | has hagut | ha hagut | hem hagut | heu hagut | han hagut |
Pretèrit pluscuamperfet | havia hagut | havies hagut | havia hagut | havíem hagut | havieu hagut | havien hagut | |
Pretèrit anterior | vaig haver hagut | vas haver hagut | va haver hagut | vam haver hagut | vau haver hagut | van haver hagut | |
Futur compost | hauré hagut | hauràs hagut | haurà hagut | haurem hagut | haureu hagut | hauran hagut | |
Condicional compost | hauria hagut | hauries hagut | hauria hagut | hauríem hagut | hauries hagut | haurien hagut | |
Mode subjuntiu | jo | tu | ell | nosaltres | vosaltres | ells | |
Temps simples |
Present | hagi haja |
hagis hages |
hagi haja |
hàgim hàgem |
hàgiu hàgeu |
hagin hagen |
Pretèrit imperfet | haguera | hagueres | haguera | haguérem | haguéreu | hagueren | |
hagués | haguessis haguesses |
hagués | haguéssim haguéssem |
haguéssiu haguésseu |
haguessin haguessen | ||
Futur | hauré | hauràs | haurà | haurem | haureu | hauran | |
Temps compostos |
Pretèrit perfet | hagi hagut | hagis hagut | hagi hagut | haguem hagut | hagueu hagut | haguen hagut |
Pretèrit pluscuamperfet | haguès hagut | haguessis hagut | haguès hagut | haguèssim hagut | haguessiu hagut | haguessin hagut | |
haguera hagut | hagueres hagut | haguera hagut | haguèrem hagut | haguereu hagut | hagueren hagut | ||
Futur compost | hauré hagut | hauràs hagut | haurà hagut | haurem hagut | haureu hagut | hauran hagut | |
Mode imperatiu | jo | tu | ell | nosaltres | vosaltres | ells | |
Present |
Información adicional[editar]
- Derivado: havedor.
Etimología 2[editar]
haver | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Verbo transitivo[editar]
Judeoespañol[editar]
haver | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Grafía alternativa: | חאב׳יר |
Etimología[editar]
Del hebreo חבר.
Sustantivo masculino[editar]
Portugués[editar]
haver | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
- Pronunciación: [ aˈve(ɻ) ] (Brasil meridional) (AFI), [ aˈve(ɹ) ] (Paulista) (AFI) o [ ɐˈveɾ ] (Portugal) (AFI).
Etimología[editar]
Del galaicoportugués aver ("haber"), y este del latín habēre ("tener"), del protoitálico *χab/f-ē-, del protoindoeuropeo *gʰh₁b(ʰ)- o bien *ghabh-.
Verbo auxiliar[editar]
Verbo impersonal[editar]
Verbo intransitivo[editar]
- 3
- Acontecer, haber, ocurrir o suceder.
- Sinónimos: acontecer, ocorrer, produzir-se, realizar-se, sobrevir, suceder.
Verbo transitivo[editar]
Sustantivo masculino[editar]
Singular | Plural |
---|---|
haver | haveres |
Locuciones[editar]
Términos relacionados
Conjugación[editar]
Flexión de haversegunda conjugación, irregular
Información adicional[editar]
- Derivado: reaver.
Referencias y notas[editar]
Categorías:
- Catalán-Español
- CA:Palabras de origen latino
- CA:Verbos
- CA:Verbos auxiliares
- CA:Sustantivos
- CA:Sustantivos masculinos
- CA:Verbos irregulares
- CA:Verbos transitivos
- CA:Variantes
- Judeoespañol-Español
- LAD:Palabras de origen hebreo
- LAD:Sustantivos
- LAD:Sustantivos masculinos
- Portugués-Español
- PT:Palabras de origen galaicoportugués
- PT:Verbos
- PT:Verbos auxiliares
- PT:Términos formales
- PT:Verbos impersonales
- PT:Verbos intransitivos
- PT:Verbos transitivos
- PT:Términos anticuados
- PT:Sustantivos
- PT:Sustantivos masculinos
- PT:Verbos irregulares
- PT:Segunda conjugación