hustru
Danés[editar]
hustru | |
pronunciación (AFI) | [ˈhusdʀu] |
Etimología[editar]
Del nórdico antiguo hústrú.
Sustantivo común[editar]
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinido | definido | indefinido | definido | |
Nominativo | hustru | hustruen
|
hustruer
|
hustruerne
|
Genitivo | hustrus | hustruens
|
hustruers
|
hustruernes
|
Sueco[editar]
hustru | |
pronunciación (AFI) | [ˇhɵstrɵ] |
Etimología[editar]
Compuesto de hus: casa, y fru: señora. En realidad del bajo alemán huswrouwe, con el mismo significado.
Sustantivo común[editar]
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Indefinido | Definido | Indefinido | Definido | |
Nominativo | hustru | hustrun | hustrur | hustrurna |
Genitivo | hustrus | hustruns | hustrurs | hustrurnas |