iść

Polaco

iść
pronunciación (AFI)	/iɕʨ̑/

Etimología

Del polaco antiguo ić, y este a su vez del protoeslavo *jьti.

Verbo intransitivo e imperfectivo

1

Ir, andar (física y figuradamente)

• Ejemplo: Codzienne idę do domu mojej mamy ― Todos los días voy a casa de mi madre.
• Ejemplo: Wszystko idzie zgodnie z planem. ― Todo va según el plan.

Verbo intransitivo y reflexivo

2

Irse, marcharse (normalmente seguido de sobie)

• Ejemplo: Nie czuję się tu dobrze, idę sobie stąd. ― No estoy cómodo aquí, me voy de este sitio.

Conjugación

Conjugación de iść  paradigma: iść (clase XI, irregular)  perfectivo: pójść [▲▼]

Formas no personales (verboides)
Infinitivo	iść
Participio adjetival activo	idący, idąca, idące
Participio adverbial presente	idąc
Sustantivo verbal	―
Pretérito impersonal	―
Formas personales
Modo indicativo
	ja	ty	on, ona, ono	my	wy	oni, one
Presente	ja idę	ty idziesz	on, ona, ono idzie	my idziemy	wy idziecie	oni, one idą
Pretérito	ja szedłem, szłam	ty szedłeś, szłaś	on, ona, ono szedł, szła, szło	my szliśmy, szłyśmy	wy szliście, szłyście	oni, one szli, szły
Modo condicional
	ja	ty	on, ona, ono	my	wy	oni, one
Condicional	ja szedłbym, szłabym	ty szedłbyś, szłabyś	on, ona, ono szedłby, szłaby, szłoby	my szlibyśmy, szłybyśmy	wy szlibyście, szłybyście	oni, one szliby, szłyby
Modo imperativo
	―	(ty)	―	(my)	(wy)	―
Presente	― ―	(ty) idź	― ―	(my) idźmy	(wy) idźcie	― ―
Leyenda: † arcaico, x no normativo, R raro, L literario, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad