imir

De Wikcionario, el diccionario libre

Irlandés[editar]

Etimología 1[editar]

imir
pronunciación falta agregar

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Sustantivo femenino[editar]

1
Tinte.
2
Matiz.
3
Tonalidad.

Etimología 2[editar]

imir
pronunciación falta agregar

Si puedes, incorpórala: ver cómo

Verbo transitivo[editar]

1
Jugar.
2
Infligir.

Conjugación[editar]

imir
segunda conjugación
Formas no personales
Sustantivo verbal imirt
Adjetivo verbal imeartha
Formas personales
persona singular plural pasiva
autónoma
1.ª 2.ª 3.ª 1.ª 2.ª 3.ª
indicativo
Presente imrím imríonn
imrír1
imríonn sé, sí imrímid imríonn sibh imríonn siad
imríd1
imrítear
Pretérito d'imir
d'imríos1
d'imir
d'imrís1
d'imir sé, sí d'imríomar d'imir sibh
d'imríobhar1
d'imir siad
d'imríodar1
imríodh
Pretérito imperfecto d'imrínn d'imríteá d'imríodh sé, sí d'imrímis d'imríodh sibh d'imrídís d'imrítí
Futuro imreoidh
imreod1
imreoidh
imreoir1
imreoidh sé, sí imreoimid imreoidh sibh imreoidh siad
imreoid1
imreofar
Condicional d'imreoinn d'imreofá d'imreodh sé, sí d'imreoimis d'imreodh sibh d'imreoidís d'imreofaí
subjuntivo
Presente imrí
imríod1
imrí
imrír1
imrí sé, sí imrímid imrí sibh imrí siad
imríd1
imrítear
Pretérito imrinn imríteá imríodh sé, sí imrímis imríodh sibh imrídís imrítí
Imperativo imrím imir imríodh sé, sí imrímis imrígí imrídís imrítear
1 dialectal

Véase también[editar]

Referencias y notas[editar]