imperatum

De Wikcionario, el diccionario libre

Latín[editar]

imperātum
clásico (AFI) [ɪm.pɛˈraː.tũː]
rima e.ra.tum

Forma verbal[editar]

1
Supino acusativo de imperō.

Forma de participio[editar]

2
Nominativo singular neutro de imperātusparticipio perfecto pasivo de imperō.
3
Acusativo singular neutro de imperātus.
4
Vocativo singular neutro de imperātus.
5
Acusativo singular masculino de imperātus.

Referencias y notas[editar]