imperitavi

De Wikcionario, el diccionario libre

Latín[editar]

imperitāvī
clásico (AFI) [ˌɪm.pɛ.rɪˈtaː.wiː]
variantes inperitāvī
rima i.ta.u̯i

Forma verbal[editar]

1
Primera persona del singular del perfecto activo de indicativo de imperitō.

Referencias y notas[editar]