inclinarse
Apariencia
inclinarse | |
pronunciación (AFI) | [iŋ.kliˈnaɾ.se] |
silabación | in-cli-nar-se |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | aɾ.se |
Etimología
[editar]De inclinar con el pronombre reflexivo átono.
Verbo pronominal
[editar]- 1
- Cambiar desde una posición vertical (perpendicular al horizonte) a una doblada u oblicua.
- Uso: se emplea también como transitivo: inclinar (algo o a alguien).
- 3
- Tener la tendencia o cierta preferencia hacia un modo de obrar, pensar o sentir.
Conjugación
[editar]Conjugación de inclinarse paradigma: amar (regular) [▲▼]
Formas no personales (verboides) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Infinitivo | inclinarse | haberse inclinado | |||||
Gerundio | inclinándose | habiéndose inclinado | |||||
Participio | inclinado | ||||||
Formas personales | |||||||
Modo indicativo | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Presente | yo me inclino | tú te inclinas | vos te inclinás | él, ella, usted se inclina | nosotros nos inclinamos | vosotros os inclináis | ustedes, ellos se inclinan |
Pretérito imperfecto | yo me inclinaba | tú te inclinabas | vos te inclinabas | él, ella, usted se inclinaba | nosotros nos inclinábamos | vosotros os inclinabais | ustedes, ellos se inclinaban |
Pretérito perfecto | yo me incliné | tú te inclinaste | vos te inclinaste | él, ella, usted se inclinó | nosotros nos inclinamos | vosotros os inclinasteis | ustedes, ellos se inclinaron |
Pretérito pluscuamperfecto | yo me había inclinado | tú te habías inclinado | vos te habías inclinado | él, ella, usted se había inclinado | nosotros nos habíamos inclinado | vosotros os habíais inclinado | ustedes, ellos se habían inclinado |
Pretérito perfecto compuesto | yo me he inclinado | tú te has inclinado | vos te has inclinado | él, ella, usted se ha inclinado | nosotros nos hemos inclinado | vosotros os habéis inclinado | ustedes, ellos se han inclinado |
Futuro | yo me inclinaré | tú te inclinarás | vos te inclinarás | él, ella, usted se inclinará | nosotros nos inclinaremos | vosotros os inclinaréis | ustedes, ellos se inclinarán |
Futuro compuesto | yo me habré inclinado | tú te habrás inclinado | vos te habrás inclinado | él, ella, usted se habrá inclinado | nosotros nos habremos inclinado | vosotros os habréis inclinado | ustedes, ellos se habrán inclinado |
Pretérito anterior† | yo me hube inclinado | tú te hubiste inclinado | vos te hubiste inclinado | él, ella, usted se hubo inclinado | nosotros nos hubimos inclinado | vosotros os hubisteis inclinado | ustedes, ellos se hubieron inclinado |
Modo condicional | |||||||
yo | tú | vos | él, ella, usted | nosotros | vosotros | ustedes, ellos | |
Condicional simple | yo me inclinaría | tú te inclinarías | vos te inclinarías | él, ella, usted se inclinaría | nosotros nos inclinaríamos | vosotros os inclinaríais | ustedes, ellos se inclinarían |
Condicional compuesto | yo me habría inclinado | tú te habrías inclinado | vos te habrías inclinado | él, ella, usted se habría inclinado | nosotros nos habríamos inclinado | vosotros os habríais inclinado | ustedes, ellos se habrían inclinado |
Modo subjuntivo | |||||||
que yo | que tú | que vos | que él, que ella, que usted | que nosotros | que vosotros | que ustedes, que ellos | |
Presente | que yo me incline | que tú te inclines | que vos te inclines, te inclinés | que él, que ella, que usted se incline | que nosotros nos inclinemos | que vosotros os inclinéis | que ustedes, que ellos se inclinen |
Pretérito imperfecto | que yo me inclinara, me inclinase | que tú te inclinaras, te inclinases | que vos te inclinaras, te inclinases | que él, que ella, que usted se inclinara, se inclinase | que nosotros nos inclináramos, nos inclinásemos | que vosotros os inclinarais, os inclinaseis | que ustedes, que ellos se inclinaran, se inclinasen |
Pretérito perfecto | que yo me haya inclinado | que tú te hayas inclinado | que vos te hayas inclinado | que él, que ella, que usted se haya inclinado | que nosotros nos hayamos inclinado | que vosotros os hayáis inclinado | que ustedes, que ellos se hayan inclinado |
Pretérito pluscuamperfecto | que yo me hubiera inclinado, me hubiese inclinado | que tú te hubieras inclinado, te hubieses inclinado | que vos te hubieras inclinado, te hubieses inclinado | que él, que ella, que usted se hubiera inclinado, se hubiese inclinado | que nosotros nos hubiéramos inclinado, nos hubiésemos inclinado | que vosotros os hubierais inclinado, os hubieseis inclinado | que ustedes, que ellos se hubieran inclinado, se hubiesen inclinado |
Futuro† | que yo me inclinare | que tú te inclinares | que vos te inclinares | que él, que ella, que usted se inclinare | que nosotros nos inclináremos | que vosotros os inclinareis | que ustedes, que ellos se inclinaren |
Futuro compuesto† | que yo me hubiere inclinado | que tú te hubieres inclinado | que vos te hubieres inclinado | que él, que ella, que usted se hubiere inclinado | que nosotros nos hubiéremos inclinado | que vosotros os hubiereis inclinado | que ustedes, que ellos se hubieren inclinado |
Modo imperativo | |||||||
― | (tú) | (vos) | (usted) | (nosotros) | (vosotros) | (ustedes) | |
Presente | ― | (tú) inclínate | (vos) inclinate | (usted) inclínese | (nosotros) inclinémonos | (vosotros) inclinaos | (ustedes) inclínense |
Leyenda: † arcaico, x no normativo, PART se usa más como participio, ADJ se usa más como adjetivo, ■ cambio ortográfico, ■ irregularidad | |||||||
Véase también
[editar]- inclinar (otras acepciones)
Traducciones
[editar]Traducciones [▲▼]