intereo
Latín[editar]
intereō | |
clásico (AFI) | [ɪnˈtɛ.rɛ.o:] |
rima | e.re.o |
Etimología[editar]
Del prefijo inter- (preposición) y eō, īre ("ir").
Verbo intransitivo[editar]
presente activo intereō, presente infinitivo interīre, perfecto activo interiī (raro interīvī), supino interitum. (irregular)
- 1
- Perderse, desaparecer.
Conjugación[editar]
Flexión de intereōirregular, intransitivo