interrupt
Inglés[editar]
interrupt | |
verbo (AFI) | /ˌɪn.təˈɹʌpt/ |
sustantivo (AFI) | /ˈɪn.təˌɹʌpt/ ⓘ |
longitud silábica | trisílaba |
Etimología[editar]
Préstamo del latín interruptus.
Verbo transitivo[editar]
Flexión de to interrupt | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
- 1
- Interrumpir.
Sustantivo[editar]
Singular | Plural |
---|---|
interrupt | interrupts |
- 2
- Interrupción.