kontañ

De Wikcionario, el diccionario libre

Bretón[editar]

kontañ
pronunciación (AFI) [ˈkɔ̃n.tã]
variantes kontiñkonto

Etimología[editar]

De kont y el sufijo -añ.

Verbo transitivo[editar]

kontañ
Mutación lema
Radical
kontañ
Suave
gontañ
Aspirada
c'hontañ

.

1
Contar, computar.
2
Contar, narrar.

Conjugación[editar]

Conjugación de kontañ
Formas no personales
Infinitivo kontañ
Participio presente

o kontañ

Participio pasado kontet
Formas personales
número singular plural pasiva
persona 1.ª 2.ª 3.ª  m 3.ª  f 1.ª 2.ª 3.ª impersonal
Modo indicativo
Presente kontan kontez kont kont kontomp kontit kontont konter
Pretérito imperfecto konten kontes konte konte kontemp kontec'h kontent konted
Pretérito perfecto kontis kontjout kontas kontas kontjomp kontjoc'h kontjont kontjod
Futuro kontin konti konto konto kontimp kontot kontint kontor
Modo condicional
Presente kontfen kontfes kontfe kontfe kontfemp kontfec'h kontfent kontfed
Pretérito kontjen kontjes kontje kontje kontjemp kontjec'h kontjent kontjed
Modo imperativo
Presente kont kontet kontet kontomp kontit kontent
Nota:
Las formas subrayadas actúan también como formas dependientes del verbo

Referencias y notas[editar]