krouer
Bretón[editar]
krouer | |
pronunciación (AFI) | /ˈkruːɛr/ |
Etimología 1[editar]
Sustantivo masculino[editar]
Mutación | Singular | Plural |
---|---|---|
Radical |
krouer |
krouerioù / kroueroù |
Suave |
grouer |
grouerioù / groueroù |
Aspirada |
c'hrouer |
c'hrouerioù / c'hroueroù |
- 1
- Criba.
Información adicional[editar]
- Derivación: krouerad, kroueraer, krouerañ, krouerat, krouerata, kroueratat, krouerer, kroueriata, kroueriñ.
Etimología 2[editar]
Formado a partir de la raíz krou- del verbo krouiñ, "crear", y el sufijo -er.
Sustantivo masculino[editar]
Mutación | Singular | Plural |
---|---|---|
Radical |
krouer |
krouerien / krouerion |
Suave |
grouer |
grouerien / grouerion |
Aspirada |
c'hrouer |
c'hrouerien / c'hrouerion |
Referencias y notas[editar]
- ↑ Le vocabulaire breton du Catholicon (1499)