De Wikcionario, el diccionario libre
Incierta.[1]
presente activo laedō, presente infinitivo laedere, perfecto activo laesī, supino laesum.
- 1
- Herir, lastimar, dañar.[2]
- 2
- Causar dolor, fastidio, irritación, ofensa, etc., molestar, fastidiar, disgustar, ofender, injuriar, etc.[2]
- 3
- Perjudicar los intereses o la reputación de alguien, tratar injustamente a alguien (especialmente en el amor).[2]
- 4
- Castigar o disciplinar con palabras, reprobar, censurar, vituperar, fustigar.[2]
- 5
- Infringir, quebrantar, violar (una ley, una promesa, una obligación, etc.).[2]
Flexión de laedōtercera conjugación, perfecto con s
indicativo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
laedō
|
laedis
|
laedit
|
laedimus
|
laeditis
|
laedunt
|
imperfecto
|
laedēbam
|
laedēbās
|
laedēbat
|
laedēbāmus
|
laedēbātis
|
laedēbant
|
futuro
|
laedam
|
laedēs
|
laedet
|
laedēmus
|
laedētis
|
laedent
|
perfecto
|
laesī
|
laesistī
|
laesit
|
laesimus
|
laesistis
|
laesērunt, laesēre
|
pluscuamperfecto
|
laeseram
|
laeserās
|
laeserat
|
laeserāmus
|
laeserātis
|
laeserant
|
futuro perfecto
|
laeserō
|
laeseris
|
laeserit
|
laeserimus
|
laeseritis
|
laeserint
|
pasivo
|
presente
|
laedor
|
laederis, laedere
|
laeditur
|
laedimur
|
laediminī
|
laeduntur
|
imperfecto
|
laedēbar
|
laedēbāris, laedēbāre
|
laedēbātur
|
laedēbāmur
|
laedēbāminī
|
laedēbantur
|
futuro
|
laedar
|
laedēris, laedēre
|
laedētur
|
laedēmur
|
laedēminī
|
laedentur
|
perfecto
|
laesus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
laesus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
|
futuro perfecto
|
laesus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
|
subjuntivo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
laedam
|
laedās
|
laedat
|
laedāmus
|
laedātis
|
laedant
|
imperfecto
|
laederem
|
laederēs
|
laederet
|
laederēmus
|
laederētis
|
laederent
|
perfecto
|
laeserim
|
laeserīs
|
laeserit
|
laeserīmus
|
laeserītis
|
laeserint
|
pluscuamperfecto
|
laesissem
|
laesissēs
|
laesisset
|
laesissēmus
|
laesissētis
|
laesissent
|
pasivo
|
presente
|
laedar
|
laedāris, laedāre
|
laedātur
|
laedāmur
|
laedāminī
|
laedantur
|
imperfecto
|
laederer
|
laederēris, laederēre
|
laederētur
|
laederēmur
|
laederēminī
|
laederentur
|
perfecto
|
laesus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
laesus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
|
imperativos
|
activo
|
pasivo
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
|
singular
|
laede
|
laeditō
|
laeditō
|
laedere
|
laeditor
|
laeditor
|
plural
|
laedite
|
laeditōte
|
laeduntō
|
laediminī
|
—
|
laeduntor
|
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
infinitivos
|
laedere
|
laesisse
|
laesūrus -a,-um esse
|
laedī
|
laesus -a,-um esse
|
laesum īrī
|
participios
|
laedēns (laedentis)
|
—
|
laesūrus -a,-um
|
—
|
laesus -a,-um
|
—
|
|
gerundio
|
gerundivo
|
supino
|
acusativo
|
genitivo
|
dativo/ablativo
|
acusativo
|
dativo/ablativo
|
laedendum
|
laedendī
|
laedendō
|
laedendus -a,-um
|
laesum
|
laesū
|
- ↑ Michiel de Vaan. Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Página 323. Editorial: Leiden. Brill, 2008. ISBN: 9789004167971.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.