laetificus
Latín[editar]
| laetificus | |
| clásico (AFI) | [laɪˈtɪ.fɪ.kʊs] |
| rima | i.fi.kus |
Etimología[editar]
De laetus ("abundante", "alegre", etc.) y el sufijo -ficus.1
Adjetivo[editar]
1.ª y 2.ª declinación (-us, -a, -um)
| ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculino | Femenino | Neutro | Masculino | Femenino | Neutro | |
| Nominativo | laetificus | laetifica | laetificum | laetificī | laetificae | laetifica |
| Vocativo | laetifice | laetifica | laetificum | laetificī | laetificae | laetifica |
| Acusativo | laetificum | laetificam | laetificum | laetificōs | laetificās | laetifica |
| Genitivo | laetificī | laetificae | laetificī | laetificōrum | laetificārum | laetificōrum |
| Dativo | laetificō | laetificae | laetificō | laetificīs | laetificīs | laetificīs |
| Ablativo | laetificō | laetificā | laetificō | laetificīs | laetificīs | laetificīs |
- b
- Exuberante, productivo.
- Uso: dícese aparentemente de plantas.1