måne
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Danés[editar]
måne | |
Pronunciación (AFI): | [ˈmo̜ːnə] |
Etimología[editar]
Sustantivo común[editar]
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinido | definido | indefinido | definido | |
Nominativo | måne | månen
|
måner
|
månerne
|
Genitivo | månes | månens
|
måners
|
månernes
|
- 1 Astronomía.
- Luna.
Sueco[editar]
måne | |
Pronunciación (AFI): | [ˇmoːnə] |
Etimología[editar]
Sustantivo común[editar]
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Indefinido | Definido | Indefinido | Definido | |
Nominativo | måne | månen | månar | månarna |
Genitivo | månes | månens | månars | månarnas |
- 1 Astronomía.
- Luna. Satélite que orbita alrededor de un planeta.
- Jorden har endast en måne
- La Tierra sólo tiene una luna
- Jorden har endast en måne
- 2
- Luna. El satélite de la Tierra.
- Nota de uso: sólo en la forma determinada månen
Compuestos[editar]
Compuestos con «måne»