minutu
Ir a la navegación
Ir a la búsqueda
Asturiano[editar]
minutu | |
Pronunciación (AFI): | Si puedes, ¡incorpórala! |
Etimología[editar]
Del latín minūtus. Compárese el doblete menudu.
Sustantivo masculino[editar]
- 1 Cronología.
- Minuto.
Euskera[editar]
minutu | |
Pronunciación (AFI): | [miˈnu.tu] |
Indefinido | Singular | Plural | |
---|---|---|---|
Absolutivo | minutu | minutua | minutuak |
Ergativo | minutuk | minutuak | minutuek |
Dativo | minuturi | minutuari | minutuei |
Genitivo | minuturen | minutuaren | minutuen |
Comitativo | minuturekin | minutuarekin | minutuekin |
Benefactivo | minuturentzat | minutuarentzat | minutuentzat |
Causativo | minuturengatik | minutuarengatik | minutuengatik |
Instrumental | minutuz | minutuaz | minutuez |
Inesivo | minututan | minutuan | minutuetan |
Separativo | minututako | minutuko | minutuetako |
Adlativo | minututara | minutura | minutuetara |
Adl. extremo | minututaraino | minuturaino | minutuetaraino |
Ac. adlativo | minututarantz | minuturantz | minutuetarantz |
Adverbial | minututarako | minuturako | minutuetarako |
Ablativo | minututatik | minututik | minutuetatik |
Partitivo | minuturik | - |
-
|
Prolativo | minututzat | - |
-
|
Etimología[editar]
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo inanimado[editar]
- 1 Cronología.
- Minuto.