narrabilis
Latín[editar]
narrābilis | |
clásico (AFI) | [narˈraː.bɪ.lɪs] |
rima | a.bi.lis |
Etimología[editar]
De narrō, -āre ("narrar") y el sufijo -bilis.
Adjetivo[editar]
3.ª declinación (de dos terminaciones: -is, -e)
| ||||
Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|
Masculino Femenino |
Neutro | Masculino Femenino |
Neutro | |
Nominativo | narrābilis | narrābile | narrābilēs | narrābilia |
Vocativo | narrābilis | narrābile | narrābilēs | narrābilia |
Acusativo | narrābilem | narrābile | narrābilēs narrābilīs |
narrābilia |
Genitivo | narrābilis | narrābilis | narrābilium | narrābilium |
Dativo | narrābilī | narrābilī | narrābilibus | narrābilibus |
Ablativo | narrābilī | narrābilī | narrābilibus | narrābilibus |
Referencias y notas[editar]
- ↑ Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press