narrator
| narrator | |
| pronunciación (AFI) | [næˈɹeɪtəɹ] ⓘ |
Etimología 1
[editar]Del latín narrator.
Sustantivo
[editar]| Singular | Plural |
|---|---|
| narrator | narrators |
- 1
- Narrador.
| narrator | |
| clásico (AFI) | narrātor [närˈräːt̪ɔr] |
| eclesiástico (AFI) | narrātor [närˈräːt̪or] |
| rima | aː.tor |
Etimología 1
[editar]De narrō, -āre ('narrar') y el sufijo -tor.
Sustantivo masculino
[editar]3.ª declinación (m/f consonante) | ||
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | narrātor | narrātōrēs |
| Vocativo | narrātor | narrātōrēs |
| Acusativo | narrātōrem | narrātōrēs |
| Genitivo | narrātōris | narrātōrum |
| Dativo | narrātōrī | narrātōribus |
| Ablativo | narrātōre | narrātōribus |
Referencias y notas
[editar]- ↑ Oxford Latin Dictionary. Editado por: P. G. W. Glare. Editorial: Oxford University Press. Oxford, 1983.