De Wikcionario, el diccionario libre
Del protoitálico *gnāsk-e-/*gnāsk-o- ("nacer"), y este del protoindoeuropeo *ǵnh₁-sḱ-e-/*ǵnh₁-sḱ-o-.2 Compárese el galo Cintugnātus ("primogénito") y gnātha ("hija"), el sánscrito jātá- ("nacido hombre", "hijo", "ser vivo"), el avéstico zāta- ("nacido"), el griego antiguo κασίγνητος (kasígnētos, "hermano/a (de la misma madre)", "primo"), el gótico -𐌺𐌿𐌽𐌳𐍃 (-kunds, "originado de") y el nórdico antiguo kundr ("hijo").2
→ natinor/nātīnor
Verbo intransitivo[editar]
presente activo nāscor, presente infinitivo nāscī, perfecto activo nātus sum. (deponente)
- 1
- Nacer.3
- 2
- Surgir, brotar, ser creado.
- Uso: por extensión y figurado:3
- a
- Dícese de diversas formas que crecen.3
- b
- Dícese de objetos inanimados.3
- 3
- Salir, nacer, aparecer en el horizonte.
- b
- Amanecer, nacer.
- c
- Originarse, nacer, brotar, manar.
- Uso: dícese de ríos, manantiales, etc.3
- d
- Levantarse, aparecer de la nada.
- 4
- Provenir, originarse, principiarse, instituirse.
- Uso: dícese de cosas abstractas o incorpóreas (ver locuciones).3
- 5
- Haber nacido, existir, vivir.
- Uso: en perfecto, también en futuro (ver locuciones).3
- 6
- Ser provisto naturalmente, crecer.
- Uso: dícese de productos, plantas, fauna, etc.3
- 7
- Comenzar.3
- 8
- Ser dotado naturalmente (de un carácter específico).3
- 9
- Ser adecuado o destinado naturalmente.3
- b
- Dícese también de objetos inanimados.3
Conjugación[editar]
Flexión de nāscortercera conjugación deponente
indicativo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
nāscor
|
nāsceris, nāscere
|
nāscitur
|
nāscimur
|
nāsciminī
|
nāscuntur
|
imperfecto
|
nāscēbar
|
nāscēbāris, nāscēbāre
|
nāscēbātur
|
nāscēbāmur
|
nāscēbāminī
|
nāscēbantur
|
futuro
|
nāscar
|
nāscēris, nāscēre
|
nāscētur
|
nāscēmur
|
nāscēminī
|
nāscentur
|
perfecto
|
nātus -a, -um sum (part. perf. seguido del presente indicativo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
nātus -a, -um eram (part. perf. seguido del imperfecto indicativo de sum)
|
futuro perfecto
|
nātus -a, -um erō (part. perf. seguido del futuro indicativo de sum)
|
subjuntivo
|
singular
|
plural
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
primera
|
segunda
|
tercera
|
activo
|
presente
|
nāscar
|
nāscāris, nāscāre
|
nāscātur
|
nāscāmur
|
nāscāminī
|
nāscantur
|
imperfecto
|
nāscerer
|
nāscerēris, nāscerēre
|
nāscerētur
|
nāscerēmur
|
nāscerēminī
|
nāscerentur
|
perfecto
|
nātus -a, -um sim (part. perf. seguido del presente subjuntivo de sum)
|
pluscuamperfecto
|
nātus -a, -um essem (part. perf. seguido del imperfecto subjuntivo de sum)
|
imperativos
|
activo
|
pasivo
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
presente (2ª persona)
|
futuro (2ª persona)
|
futuro (3ª persona)
|
|
singular
|
nāscere
|
nāscitor
|
nāscitor
|
—
|
—
|
—
|
plural
|
nāsciminī
|
—
|
nāscuntor
|
—
|
—
|
—
|
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
presente
|
perfecto
|
futuro
|
infinitivos
|
nāscī
|
nātus esse
|
nātūrus (o nāscitūrus) esse
|
—
|
—
|
—
|
participios
|
nāscēns (nāscentis)
|
nātus -a,-um
|
nātūrus (o nāscitūrus) -ra,-rum
|
—
|
—
|
—
|
|
gerundio
|
gerundivo
|
supino
|
acusativo
|
genitivo
|
dativo/ablativo
|
acusativo
|
dativo/ablativo
|
nāscendum
|
nāscendī
|
nāscendō
|
nāscendus -nda,-ndum
|
nātum
|
nātū
|
Referencias y notas[editar]
- ↑ arcaica
- ↑ 2,0 2,1 de Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the Other Italic Languages. Leiden: Brill, p. 400/401. ISBN 978-90-04-16797-1
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 3,11 3,12 3,13 3,14 3,15 3,16 3,17 3,18 3,19 3,20 3,21 Glare, P. G. W. (editor, 1983) Oxford Latin Dictionary. Oxford: Oxford University Press