neutroni
Finés
[editar]| neutroni | |
| pronunciación (AFI) | /ˈneut.ro.ni/ |
| silabación | neut-ro-ni |
| longitud silábica | trisílaba |
| rima | eutroni |
Etimología
[editar]Si puedes, incorpórala: ver cómo
Sustantivo
[editar]| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativo | neutroni | neutronit |
| Genitivo | neutronin | neutroneiden neutroneitten neutronien (neutronein)1 |
| Partitivo | neutronia | neutroneita neutroneja |
| Acusativo | neutroni | neutronit |
| Acusativo 2 | neutronin | |
| Inesivo | neutronssa | neutroneissa |
| Elativo | neutronista | neutroneista |
| Ilativo | neutroniin | neutroneihin |
| Adesivo | neutronilla | neutroneilla |
| Ablativo | neutronilta | neutroneilta |
| Alativo | neutronille | neutroneille |
| Esivo | neutronina | neutroneina |
| Traslativo | neutroniksi | neutroneiksi |
| Abesivo | neutronitta | neutroneitta |
| Instructivo | neutronein | |
| Comitativo | neutroneine (+ sufijo posesivo) | |
| 1 obsoleto | ||
- 1 Física
- Neutrón.
Véase también
[editar]
| neutroni | |
| pronunciación (AFI) | /newˈtrɔ.ni/ |
| silabación | neu-tro-ni |
| acentuación | llana |
| longitud silábica | trisílaba |
Etimología
[editar]De neutrone y el sufijo flexivo -i para el plural.
Forma sustantiva masculina
[editar]- 1
- Forma del plural de neutrone.